Ο Χριστός είναι Μια πορεία Πίστεως και συνοδοιπορίας ζωής. Β΄ Κύκλος, 24η Τακτική Κυριακή . (Μκ 8,27-35)

 Κυριακή  12 Σεπτεμβρίου  2021

Μια πορεία Πίστεως και συνοδοιπορίας ζωής. " Αν κάποιος θέλει να ακολουθεί πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθεί".

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι το κέντρο του ευαγγελίου του Μάρκου· είναι το σημείο καμπής  αλλά και κρίσης, είναι η ώρα κατά την οποία  πρέπει να παρθούν αποφάσεις και  να γίνουν  επιλογές, να χωριστούν τα σκύβαλα από το κριθάρι. 

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο  ΄Αγ.   Ευαγγέλιο   (8,27-35)

Βγήκε ο Ιησούς και οι μαθητές του στα χωριά της Καισαρείας του Φιλίππου. Και στο δρόμο ρώτησε τους μαθητές του λέγοντάς τους: "Ποιός λένε οι άνθρωποι ότι είμαι;" Κι αυτοί του απάντησαν: "Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και άλλοι ότι είσαι ο Ηλίας, ενώ άλλοι ότι είσαι ένα από τους προφήτες". Κι εκείνος πάλι τους ρώτησε: "Εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;" Του αποκρίθηκε τότε ο Πέτρος: "Εσύ είσαι ο Χριστός". Τους έδωσε τότε αυστηρή εντολή να μη μιλήσουν σε κανένα για κείνον. Κάλεσε τότε τον κόσμο μαζί με τους μαθητές του κ
αι τους είπε: "Αν κάποιος θέλει να ακολουθεί πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθεί. Διότι εκείνος που θέλει να σώσει την ζωή του, να τη χάσει. Κι αν κάποιος χάσει τη ζωή του για μένα και το ευαγγέλιο, θα τη σώσει.

Λόγος του Κυρίου 

Ο Ιησούς με τις  ερωτήσεις τους δεν κάνει ένα γκάλοπ για να μετρήσει την δημοτικότητα του άλλα για να μετρήσει τι αντίκτυπο έχει στους ακροατές του, κυρίως από τους μαθητές. Και προσπαθεί να τους κάνει  να συνειδητοποιήσουν  πως τον αντιλαμβάνονται και τι περιμένουν από αυτόν και  γιατί  μέχρι τώρα τον ακολουθούν και να πάρουν αποφάσεις για το μέλλον . 

Εκ πρώτης όψεως οι απαντήσεις που έλαβε φαίνεται να είναι ικανοποιητικές , στην πραγματικότητα έχουν μια παραμορφωμένη και ανεπαρκή αντίληψη του Ιησού: Για μερικούς είναι ένας δάσκαλος που θέλει να “παλινορθώσει  τα χρηστά ήθη,"λένε ότι είσαι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής". Ή κάποιος θρησκευτικός μεταρρυθμιστής που ανατρέπει τα είδωλα και τους ψευδοπροφήτες, "λένε ότι είσαι ο Ηλίας". Για άλλους, κάποιος που τους θυμίζει τον παλιό καλό καιρό για τον οποίο  έχουν ήδη ακούσει πολλά, «λένε ότι είσαι ένας από τους προφήτες».

Ακόμη και η απάντηση του Πέτρου “Εσύ είσαι ο Χριστός”, είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν είναι ολοκληρωμένη και είναι ποτισμένη με όνειρα εξουσίας και όνειρα για το πως θα ήθελε να είναι τα πράγματα . Ο Πέτρος είναι η φωνή κάθε ασάφειας στη ζωή, όπως ένας  ποταμός που κουβαλάει τα πάντα, λάσπη και ψήγματα χρυσού, και περνά μέσα από ηλιοφάνειας  και περιοχές σκιάς. Δίνει φωνή σε αυτήν την ασάφεια χωρίς ενοχές.

Μέσα σ’ αυτό το ποταμό της ζωής και της ασάφειάς της, ακούμε ταυτόχρονα τον ήχο του Θεού (όχι σάρκα ή αίμα που σας το αποκάλυψε) αλλά και ψίθυρους του κακού (σκέπτεσαι  σύμφωνα με τον κόσμο). Ο Πέτρος είναι ο τύπος του ανά τους αιώνες μαθητή του Ιησού, που έχει πάντοτε τον πειρασμό να θέλει ο Χριστός να είναι στα μέτρα του μαθητή, και να εκπληρώνει τις επιθυμίες του, και  όχι ο μαθητής να είναι στα μέτρα του Ιησού! 

Όμορφα τα έκαμε όλα! Β΄Κύκλος, 23η Κυριακή του έτους.

 Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

Όμορφα τα έκαμε όλα!

Την εποχή του Ιησού, στην πατρίδα του, για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες όπως θα λέγαμε σήμερα, η αναπηρία τους εκλαμβανόταν ως μια «δημόσια απόδειξη» της ατομικής τους αμαρτωλής κατάστασης ή του συγγενικού τους περιβάλλοντος. Γι’αυτό εθεωρούντο ακάθαρτοι και όλοι τους απέφευγαν, για να μη μολυνθούν από τη συναναστροφή μαζί τους. Ο Ιησούς όχι μόνο δεν τους αποφεύγει άλλα κάνει επίδειξη, θα λέγαμε, της συμπάθειας και της υπόληψης που έχει γι’αυτούς τους ανθρώπους, τους συναναστρέφεται και τους ευεργετεί.

Αντιθέτως, σήμερα, εμείς οι μαθητές του, μάλλον προσπαθούμε να αποφύγουμε με κάθε τρόπο κάποιον που είναι διαφορετικός για να μη μας «κακοχαρακτηρίσουν», ή είμαστε έτοιμοι εμείς οι ίδιοι να «κακοχαρακτηρίσουμε» εκείνους που δείχνουν εύνοια και συμπάθεια σε ανθρώπους με κάθε είδους αναπηρία ή διαφορετικότητα .

Ανάγνωσμα από τον Μάρκο άγιο Ευαγγέλιο (7,31-37)

    

Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς έφυγε και πάλι ο Ιησούς από τα σύνορα της Τύρου και έφθασε στη θάλασσα της Γαλιλαίας μέσα από τη Σιδώνα, περνώντας από τα σύνορα της Δεκαπόλεως. Του έφεραν τότε ένα κουφό που ήταν και μουγγός και παρακαλούσαν τον Ιησού να απλώσει πάνω του το χέρι. Τον πήρε τότε μόνο του, παράμερα από το πλήθος, κι έβαλε τα δυο του δάκτυλα στ'αυτιά του κουφού και με το σάλιο του άγγιξε τη γλώσσα του. 'Εστρεψε τα μάτια του στον ουρανό, αναστέναξε και του είπε: "Εφφαθά", που σημαίνει "Ανοίξου". Κι αμέσως άνοιξε η ακοή του κια λύθηκε η δεμένη γλώσσα του και μιλούσε σωστά. Τους έδωσε τότε αυστηρή εντολή να μην το πουν σε κανένα. Αλλά όσο τους διέταζε, τόσο περισσότερο αυτοί το διαλαλούσαν. Και υπερβολικά εντυπωσιασμένοι έλεγαν: " Όμορφα τα έκαμε όλα! Και τους κουφούς κάνει να ακούνε και τους άλαλους να μιλούν!".

Λόγος του Κυρίου

Ο κωφάλαλος, που λέει η μετάφρασή μας,στο αρχικό κείμενο αναφέρεται ως «ένας κουφός και τραυλός και τσεβδός », δηλαδή ένας άνθρωπος που μιλάει αλλά δεν λέει τίποτα επειδή δεν ακούει, ή στην καλύτερη περίπτωση, δεν ακούει καλά.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου μιλάμε απλά για να πούμε κάτι, ή μιλάμε για να κάνουμε κουτσομπολιό. Όλο και πιο σπάνια έχουμε την ευκαιρία να «βυθιστούμε» σε μια επικοινωνία ζωής, που να μας βοηθά να μεγαλώνουμε, να ωριμάζουμε, να ολοκληρώνουμε τον εαυτό μας. Δεν ακούμε καλά, γι’αυτό μιλάμε στραβά...Και κωφεύουμε στη μόνη λέξη που, αν την ακούγαμε θα μπορούσε, να μας αποκαλύψει την πραγματική ταυτότητά μας και να δώσει νόημα στη ζωή μας, και αυτή η λέξη είναι η Αγάπη, του Θεού όπως τον αποκαλούμε εμείς, του Πατέρα όπως μας λέει ο Ιησούς : «Σ’ αγαπώ όπως είσαι, χωρίς αν και ίσως... » Γι’αυτό και η ζωή μας είναι τραυλή, τσεβδή, παράφωνη...